indurer- Conjugaison du verbe français indurer
Avant d'imprimer, pensez à l'environnement.
indurer to harden
 
Indicatif
Présent Passé composé
j' indure
tu indures
elle indure
nous indurons
vous indurez
elles indurent
j' ai induré
tu as induré
elle a induré
nous avons induré
vous avez induré
elles ont induré
Imparfait Plus-que-parfait
j' indurais
tu indurais
elle indurait
nous indurions
vous induriez
elles induraient
j' avais induré
tu avais induré
elle avait induré
nous avions induré
vous aviez induré
elles avaient induré
Futur Futur antérieur
j' indurerai
tu indureras
elle indurera
nous indurerons
vous indurerez
elles indureront
j' aurai induré
tu auras induré
elle aura induré
nous aurons induré
vous aurez induré
elles auront induré
Passé simple Passé antérieur
j' indurai
tu induras
elle indura
nous indurâmes
vous indurâtes
elles indurèrent
j' eus induré
tu eus induré
elle eut induré
nous eûmes induré
vous eûtes induré
elles eurent induré
PARTICIPE
Présent Passé
indurant
induré
 
Conditionnel
Présent Passé
j' indurerais
tu indurerais
elle indurerait
nous indurerions
vous indureriez
elles indureraient
j' aurais induré
tu aurais induré
elle aurait induré
nous aurions induré
vous auriez induré
elles auraient induré
Impératif
Présent    
indure !
indurons !
indurez !
 
Subjonctif
Présent Passé
que j' indure
que tu indures
qu' elle indure
que nous indurions
que vous induriez
qu' elles indurent
que j' aie induré
que tu aies induré
qu' elle ait induré
que nous ayons induré
que vous ayez induré
qu' elles aient induré
Imparfait   Plus-que-parfait  
que j' indurasse
que tu indurasses
qu' elle indurât
que nous indurassions
que vous indurassiez
qu' elles indurassent
que j' eusse induré
que tu eusses induré
qu' elle eût induré
que nous eussions induré
que vous eussiez induré
qu' elles eussent induré