octavier- Conjugaison du verbe français octavier
Avant d'imprimer, pensez à l'environnement.
octavier - to play on the octave up  
 
Indicatif
Présent Passé composé
j' octavie
tu octavies
il octavie
nous octavions
vous octaviez
ils octavient
j' ai octavié
tu as octavié
il a octavié
nous avons octavié
vous avez octavié
ils ont octavié
Imparfait Plus-que-parfait
j' octaviais
tu octaviais
il octaviait
nous octaviions
vous octaviiez
ils octaviaient
j' avais octavié
tu avais octavié
il avait octavié
nous avions octavié
vous aviez octavié
ils avaient octavié
Futur Futur antérieur
j' octavierai
tu octavieras
il octaviera
nous octavierons
vous octavierez
ils octavieront
j' aurai octavié
tu auras octavié
il aura octavié
nous aurons octavié
vous aurez octavié
ils auront octavié
Passé simple Passé antérieur
j' octaviai
tu octavias
il octavia
nous octaviâmes
vous octaviâtes
ils octavièrent
j' eus octavié
tu eus octavié
il eut octavié
nous eûmes octavié
vous eûtes octavié
ils eurent octavié
PARTICIPE
Présent Passé
octaviant
octavié
 
Conditionnel
Présent Passé
j' octavierais
tu octavierais
il octavierait
nous octavierions
vous octavieriez
ils octavieraient
j' aurais octavié
tu aurais octavié
il aurait octavié
nous aurions octavié
vous auriez octavié
ils auraient octavié
Impératif
Présent    
octavie !
octavions !
octaviez !
 
Subjonctif
Présent Passé
que j' octavie
que tu octavies
qu' il octavie
que nous octaviions
que vous octaviiez
qu' ils octavient
que j' aie octavié
que tu aies octavié
qu' il ait octavié
que nous ayons octavié
que vous ayez octavié
qu' ils aient octavié
Imparfait   Plus-que-parfait  
que j' octaviasse
que tu octaviasses
qu' il octaviât
que nous octaviassions
que vous octaviassiez
qu' ils octaviassent
que j' eusse octavié
que tu eusses octavié
qu' il eût octavié
que nous eussions octavié
que vous eussiez octavié
qu' ils eussent octavié